Van geel tot rooden blauw met stippenstrekken eindeloze veldenzicht uit:           ’t is dringen en duwen voor ’t voortschrijdend stuwenen eindeloze vluchten vanroepend geluid;en, rasters onttrekken.’t Is zichtbaar, ontastbaardaar, jawaar kleuren ontspringenals rivieren door haar. Niet: dorstloos lessen          maarlesloos dorsten.           Zouden in mijn hand verwelkenals ik bloemen met je pluk?