Ik doe verwoede pogingen mijn ogen open te houden, het nut wakker te blijven ontgaat me momenteel compleet. Het is vijf uur negentien in de namiddag, ik ben van wacht. Mijn wacht is zo’n vijftig minuten geleden begonnen, nog een uur en veertig te gaan; tellen.
Het is een dag in shiften. Deze ochtend stonden we ook reeds paraat, waarvoor is me nog steeds een raadsel. Twee uur in de file staan, drie uur vingers draaien, opnieuw een uur de auto in; ook de file had genoeg van het wachten. Thuis gekomen een snelle lunch, serietje meepikken en drie kwartier de ogen dicht. Gisteren wat langer dan gepland uitgevallen.
Droomloos draait de wereld rond.
Kleren terug aan, opnieuw een dik uur de file in – ook die pleegt al wel eens in shiften te werken – om vervolgens, in een amper verlucht te krijgen lokaal, op een veel te harde stoel opnieuw op Godot te wachten. Hij komt niet, ik hoop voor niemand het einde verpest te hebben.
Nog een dag te gaan en ik mag beschikken, morgen doen we de hele oefening nog een laatste maal; we krijgen geheid huiswerk om ons daarna bezig te houden; een cadeau waar niet per se iedereen om staat te springen.
De wijzer tikt tergend traag de klok rond.
Ik wacht op mensen die nu wellicht op een vliegtuig richting nog meer zon zitten, of aan de rand van een zwembad, of met een cocktail ergens onder een boom van een zacht ruisend briesje genietend. Mijn hoofd hoort gras waaien.
Naast mij ligt een stapel officiële documenten. Rapporten, attesten verkrijgbaar in vier verschillende letters en ander einde schooljaar lekkers. Het loopt nergens heen en het zijn geen bederfelijke goederen; ze zullen er binnen dit en twee maanden hoogstwaarschijnlijk nog steeds liggen. Verweest staren zij naar mij en ik terug. Ze lachen ietwat bedeesd en gaan zachtjes slapen; ik benijd de levenloze boomresten.
Het is zes uur zes en plompverloren stapt Godot binnen. Ik schud stomverbaasd de reeds ingedutte papieren wakker. Prematuur. Vals alarm. Verkeerd lokaal. Papier kan best venijnig kijken.
Nog vierenvijftig minuten.
Geef een reactie