Dat mevrouw Mia Doornaert wat richting rechterkant van het politieke spectrum helt zal niemand verbazen. Dat weerhield me nooit een column van haar te lezen. Pittig geschreven en het kan nooit kwaad een andere mening dan de jouwe te horen. Een oordeel vellen op zuiver ideologische basis getuigt zelden van veel denkwerk. Toch lijkt dit jammer genoeg exact te zijn wat mevrouw Doornaert bij het beschrijven van de zaak Kavanaugh gisteren (DS 11 oktober) deed. Feitelijke feiten werden vrolijk de wacht aan gezet, vervangen door republikeins gefabriceerde alternatieve waarheden. Een onafhankelijk expert internationale betrekkingen onwaardig.
Mevrouw Doornaert anticipeert een vlaag giftige pijlen. Probeert ze te pareren door te stellen dat ze #MeToo broodnodig vond. Om zich daarna net niet in een spelletje victim blaming te storten.
Ze begon met te stellen dat er welgeteld één democratische senator was die zei dat ze Kavanaugh niet eens hoefde te horen. Een op z’n minst betreurenswaardige uitspraak te noemen, zeker, maar één zwaluw maakt de lente niet. Democratische senatoren hebben Kavanaugh uiteraard wel gehoord. Het was moeilijk het niet te doen. De man schreeuwde en tierde een hallucinant stukje theater bijeen. Hij bleef een hele zitting lang benadrukken hoe zeer hij van bier hield en kon, op de vraag of hij zich ooit lazarus gedronken had, niets beters bedenken dan de vraagsteller aan te vallen met een waarlijk kinderachtige: “ik? en jij dan?“
Tot daar aan toe. Maar de opsomming van ‘feiten’ die ze daarna aanhaalt komen zowat rechtstreeks uit een speech van Trump zelf. De befaamde waar hij Christine Blasey Ford schaamteloos te kakken zet dan nog. Trump wordt van erg veel beschuldigd, maar van al te gul met de waarheid strooien tot nu toe nog niet.
Waar te beginnen? Ze is weggelopen van een feestje poneert mevrouw Doornaert. Ik persoonlijk zou niets liever willen dan wat blijven rondlummelen op de plaats waar ik net aangerand ben maar dat ben ik. Vrouwen, begrijpen wie ze kan.
Ze moet een lift gekregen hebben gaat ze gretig verder. Ze weet niet meer van wie. Trauma en het geheugen, mevrouw Doornaert weet ook hier alles van.
Om te besluiten dat er geen getuigen waren. Que? Er waren er uiteraard wel. Om te beginnen had Kavanaugh een vriendje meegebracht naar de aanranding. Dat vriendje, Mark Judge, kon niet komen getuigen. Wou het niet. Moest ook niet door de FBI over het drinken of het feestje ondervraagd worden. Heel erg zuiver op de graad. Andere getuigenissen, van vrouwen die de nieuwe opperrechter van nog meer onkies gedrag beschuldigden, tellen uiteraard niet mee voor mevrouw Doornaert. Op zijn minst intellectueel twijfelachtig.
Verder duidt mevrouw Doornaert er op dat een dronken kind zich al eens kan vergissen. Groot gelijk. Wie niet? Echter, dronken? Ze had één biertje op. Nu weet ik niet waar mevrouw Doornaert’s tolerantiegrens ligt maar niemand wordt spartelzat van één biertje (het kind liegt over de hoeveelheid geconsumeerde drank, dat spreekt). Of, zo gaat ze verder, ze zal misschien een Bad Trip gehad hebben. Een Bad Trip krijg je niet van bier. Dat krijg je enkel van LSD of andere psychedelische middelen. Een drugsverslaafde, dat was ze.
Om te eindigen met de dooddoener dat ze 35 jaar gezwegen heeft en dat dat wel politiek moet zijn. Eindelijk iets waars. En toch net niet helemaal. Publiekelijk zweeg ze inderdaad 35 jaar. Privé vertelde ze het haar psychiater (en later haar man) reeds begin jaren 2000. Publiekelijk vond ze het inderdaad haar plicht er nu mee naar buiten te komen, ook daar is Christine Blasey Ford steeds eerlijk in geweest. Waarom nu? Omdat Brett op het punt stond om voor het leven benoemd te worden tot de allerhoogste gerechtelijke positie van het land. Daarom dus.
Dat ze er daarna ook nog eens Harper Lee’s To kill a mockingbird bij sleurt kan, voor wie het boek ooit las, enkel als adding insult to injury bestempeld worden. Daarin wordt een zwarte jongen (onterecht) beschuldigd van het aanranden van een blank meisje en er voor opgehangen. Echt Mia, echt?
Wat mevrouw Doornaert bezielde om dit stukje te schrijven, daar heb ik het raden naar. Rechts en links zijn politieke keuzes, ieders goed recht; feiten – ook al mag het er steeds meer op lijken – tot nader orde niet. Dat mevrouw Doornaert moedwillig feiten zou verdraaien wens ik niet eens te contempleren, het moet wel of ze beseft niet dat de VS ook andere zenders dan Fox News hebben. Mevrouw Doornaert, ik ben beter van u gewoon.
Jeroen De Brauwer 
Geef een reactie