Mini Mouton

Het is even geleden, ter mijner verdediging, stilgezeten hebben we niet.

Uitleg:

Opnieuw een zomer voorbij, en zoals het ondertussen betaamt, een nieuw Tempus Cucumis album.

Dit jaar kozen Lukas en ikzelf ervoor om muziek te zetten op een oude Franse film, Ménilmontant van Dimitri Kirsanoff. Ménilmontant is, bij gebrek aan een betere duiding, een vroege film noir waarin een koppel brutaal vermoord wordt waarna hun dochters, plotseling alleen en plompverloren, beiden voor dezelfde, ietwat louche Parisien vallen met alle gevolgen van dien.

Niet de beelden zelf maar vooral de sfeer van de film inspireerde tot het schrijven van de muziek. De film en de muziek samen zagen we zelf pas toen de muziek reeds opgenomen was. Een beetje atypisch maar best gezellig werken. Lukas had de film namelijk in negen delen onderverdeeld, vrij at random al naar gelang er een scèneovergang bleek te zijn. Wat die scène precies inhield was voor mezelf een raadsel. Qua stijl is prog-rock wellicht nog de best omschrijving. Af en toe wat zwaarder, af en toe wat klassieker maar over het algemeen gezien prog dus.

Om het plaatje compleet te maken hebben we voor de allereerste keer een gastmuzikant gevraagd om de cd af te sluiten, in dit geval mijn zes-jarige dochter. Ik vind het lief klinken, Lukas vind het wat spooky klinken, sowieso, best het beluisteren waard, al zeg ik het zelf.