En zo is de zomer opnieuw begonnen. Er staat opnieuw een nieuwe Tempus Cucumis cd in de steigers. Die stond daar – niet naar onze gewoonte – al best even. Het dient gezegd, dit nog maar het derde jaar zijnde, vastgeroeste gewoontes zijn nog wat moeilijk te detecteren, misschien was onze insteek in het begin wel helemaal fout? We zullen het over dit en een paar jaar misschien ook wel niet wel weten; de wereld zit aardig in elkaar.
Lukas en ikzelf zijn aan, muzikaal gesproken, ons moeilijkste jaar ooit begonnen (opnieuw, alles relatief genomen, drie jaar en dergelijke meer, zie voorafgaande paragraaf). Klassieke muziek durft al eens het label conservatief opgeplakt te krijgen en daarom zijn we meteen maar over de Mozarts en Beethovens van deze wereld heen gesprongen, de moderne klassieke muziek vijver in. Voor de meeste mensen ondoorzwommen water. Het ziet er op het eerste zicht dan misschien wel wat anders uit, het is er ongelofelijk aangenaam toeven. Eens aan de iets andere klanktaal gewend blijkt ook dit water uitstekend in staat er een mens op te laten drijven.
Aan het schrijven van dit project ging iets meer tijd vooraf. Er dienden plannen getekend, potloden gekocht en papier met het juiste aantal lijntjes gevonden te worden. Heerlijk artisanaal. Voor het schrijven van ietwat doorwrochte muziek is er niets beters. Het heeft het immense voordeel bijna helemaal afleidings-proof te zijn. Geen pop-ups, geen sociale of andere media, geen mails en chat-berichten, geen eigen licht dat naarmate de avond vordert steeds sterker in vermoeide ogen schijnt. Een wonderlijk simpel iets. Alleen met de eigen gedachten, pen, papier en, ik zou het nog vergeten, het juiste soort gommetjes.
De structuur voor deze zomer zit als volgt in ineen: Part 1: preparation; part 2: Capitulation (lessons 1, 2 & 3); part 3: interparation; part 4: Engulfment (lesson 1, 2 & 3); part 5: postparation. Alles samen, het lijkt er om gedaan, het mooie ronde getal 9. De grote blokken – delen 2 en 4 – zitten telkens ingekapseld tussen kleinere intermezzi, een begin een midden en een einde. De twee grote blokken zijn eveneens symmetrisch opgevat, het zwaartepunt komt telkens bij de tweede les te liggen. Deze twee lessen zijn eveneens de enige waarop binnen hun delen, tape te horen valt. Waar delen 2 en 4 compleet uitgeschreven zijn bestaan de flankerende delen voor een groot stuk uit improvisatie.
Gisteren verscheen het begin van deel 2 online. Zeven uur stipt, iedere vrijdag tot en met het einde van augustus zou dat zo moeten zijn, we proberen er alleszins voor te zorgen. Wekelijkse opnamedagen liggen reeds een maand of wat vast, nu gewoon nog op komen dagen en zo min mogelijk fouten spelen. Theoretisch gezien zouden we er een pak sneller door moeten kunnen. Twee dagen opperste concentratie en het uur muziek zou er ook op moeten staan, maar, waar is het vakantiegevoel daar in te vinden? Daarentegen hebben we, het zou anders geen komkommertijd zijn, voor een vrij relaxt opnameschema gekozen: een deel per opnamedag. Het voordeel is dat we eerst uit kunnen slapen en onszelf niet druk moeten maken over tijdsgebrek, het nadeel is dat we meestal zo rond een uur of drie een glas rosé moeten… wacht… nevermind…
Jeroen De Brauwer 
Geef een reactie